大唐：御史别参了，陛下已脑溢血
大唐：御史别参了，陛下已脑溢血最新章节：
金色甲虫冷漠说完，两道前肢交错，猛然朝前一挥
杨毅云点点头，他自然没忘记，在泥潭山待的有点久，可相对来说弹指一挥间数百年，对他真不算长
可是诡异的一幕出现了，这个碧绿如鼻烟壶的东西像是长在了他手中一样，甩都甩不掉
一处祥云弥补，悬浮在七彩祥云深处仙山上
神猴朱厌，通体火红色，一团烈火更在脚掌之间熊熊燃烧，气息凶厉无比
“可能有些人来早了，有的又来晚了，就一起等了
这东西就算扔在那里，也没人能做到能拿它怎样！毁不了，带不走，隔不断，这是数百万年都已经证明了的
他刚才以为，是因为自己得到了这青铜古盒，番天印忌惮自己，所以才消失，不敢露面
“这样吧，你把脚放在我的怀里，怎么样？”我笑着道
但是刚刚大长老一句话就让堂堂圣主内心翻江倒海了起来
大唐：御史别参了，陛下已脑溢血解读：
jīn sè jiǎ chóng lěng mò shuō wán ， liǎng dào qián zhī jiāo cuò ， měng rán cháo qián yī huī
yáng yì yún diǎn diǎn tóu ， tā zì rán méi wàng jì ， zài ní tán shān dài de yǒu diǎn jiǔ ， kě xiāng duì lái shuō dàn zhǐ yī huī jiān shù bǎi nián ， duì tā zhēn bù suàn zhǎng
kě shì guǐ yì de yí mù chū xiàn le ， zhè gè bì lǜ rú bí yān hú de dōng xī xiàng shì zhǎng zài le tā shǒu zhōng yī yàng ， shuǎi dōu shuǎi bù diào
yī chù xiáng yún mí bǔ ， xuán fú zài qī cǎi xiáng yún shēn chù xiān shān shàng
shén hóu zhū yàn ， tōng tǐ huǒ hóng sè ， yī tuán liè huǒ gèng zài jiǎo zhǎng zhī jiān xióng xióng rán shāo ， qì xī xiōng lì wú bǐ
“ kě néng yǒu xiē rén lái zǎo le ， yǒu de yòu lái wǎn le ， jiù yì qǐ děng le
zhè dōng xī jiù suàn rēng zài nà lǐ ， yě méi rén néng zuò dào néng ná tā zěn yàng ！ huǐ bù liǎo ， dài bù zǒu ， gé bù duàn ， zhè shì shù bǎi wàn nián dōu yǐ jīng zhèng míng liǎo de
tā gāng cái yǐ wéi ， shì yīn wèi zì jǐ dé dào le zhè qīng tóng gǔ hé ， fān tiān yìn jì dàn zì jǐ ， suǒ yǐ cái xiāo shī ， bù gǎn lòu miàn
“ zhè yàng ba ， nǐ bǎ jiǎo fàng zài wǒ de huái lǐ ， zěn me yàng ？” wǒ xiào zhe dào
dàn shì gāng gāng dà zhǎng lǎo yī jù huà jiù ràng táng táng shèng zhǔ nèi xīn fān jiāng dǎo hǎi le qǐ lái
